Instituut voor Toegepaste Milieu-Economie / TME

< terug

CO2-voetafdruk

Klimaatverandering door uitstoot broeikasgassen

Door klimaatverandering als actueel (politiek) thema worden op verschillende plaatsen en binnen meerdere branches modellen voor een CO2-voetafdruk ontwikkeld.

De Koolstof of CO2-voetafdruk is een maat voor de uitstoot van broeikasgassen (vooral koolstofdioxide, CO2) die toegerekend wordt aan een bepaalde consumptie, productie, een product, bedrijf of een regio of land. CO2 komt vooral vrij bij het verbranden van fossiele brandstoffen. De koolstof voetafdruk let (dus) vooral op het directe energiegebruik voor verwarming, transport en vervoer, maar ook op het indirecte energiegebruik bij de productie van allerlei (consumptie)goederen.

De wijze waarop voetafdrukken voor bedrijven of producten worden berekend is vergelijkbaar met die van huishoudens. In de productieketen worden de belangrijkste/ relevante CO2-emissies gekwantificeerd. Dus naast de eigen directe CO2-emissies wordt gekeken naar de emissies van toeleveranciers (energiebedrijven, maar ook de CO2-emissies achter grondstoffen, halffabrikaten, transport, etc.).

Nieuwe module voor CO2

In een (koolstof) voetafdruk van een bedrijf zijn de voetafdrukken van alle ingekochte materialen meegenomen. Omdat een voetafdruk de gehele keten (upstream) beschouwt, is informatie nodig uit de gehele bedrijfskolom. Voor een individueel bedrijf met een beperkt aantal grondstoffen kan een voetafdruk worden berekend indien bij leveranciers voldoende informatie beschikbaar is. Voor veel bedrijven is het echter (nog) lastig om relevante gegevens uit de bedrijfskolom te halen. Bovendien is het ondoenlijk om volledige voetafdrukken of emissiefactoren van alle grondstoffen en (half)producten uit alle bedrijfstakken in een enkel model op te nemen. Daarvoor is te veel bedrijfsspecifieke en locatiespecifieke informatie nodig.

TME heeft onlangs een nieuwe module bij het voetafdruk model ontwikkeld waarbij emissies van CO2 en andere broeikasgassen te schatten zijn op basis van financiƫle transacties (inkoop). Hiervoor is gebruik gemaakt van cijfers uit de Emissieregistratie, CBS-productiestatistieken en Input-Outputtabellen (leveringen aan bedrijven onderling).