De Mondiale Voetafdruk is een van oorsprong Canadese Methode om het energie- en ruimtegebruik van personen, producten en diensten te meten. Het resultaat wordt uitgedrukt in hectares. Zo wordt voor individuele consumenten op een elegante wijze inzichtelijk gemaakt wat hun milieugebruik is. Immers, de ruimte op de wereld is beperkt en het aantal inwoners bekend, zodat duidelijk is hoeveel ruimte elke wereldbewoner toekomt.

Door te bepalen hoeveel ruimte je als individu gebruikt voor bebouwd land (wonen en infrastructuur), landbouwgrond, weiden, bossen, visserijwater en energie, kan vrij eenvoudig worden vastgesteld welk deel je opeist. In Nederland is vooral de methode met de quick scan voor consumenten van De Kleine Aarde bekend.

De Mondiale Voetafdruk (MVA) van bedrijven en instellingen bestaat (in Nederland) sinds 2002 en kristalliseert zich steeds verder uit. De voetafdruk van organisaties en hun producten maken deel uit van de voetafdrukken van consumenten die hun diensten en producten afnemen. In Engeland is een tweetal voorbeelden gepubliceerd in een rapport van de Association of Chartered Certified Accountants (ACCA). Dit rapport is beschikbaar via hun website.

In samenwerking met De Kleine Aarde en met financiële ondersteuning van het NCDO heeft TME in 2002 een Mondiale Voetafdruk vastgesteld voor het managementbureau BrightHouse uit Helvoirt. Daarmee was BrightHouse het eerste Nederlandse bedrijf dat zo'n voetafdruk heeft laten maken. Inmiddels hebben meerdere (kantoor)organisaties hun MVA berekend. In 2007 heeft TME het MVA-model aangepast voor een specifiek productiebedrijf. Van daaruit is en wordt het model verder aangepast om gebruikt te kunnen worden door uiteenlopende productiebedrijven. Met het MVA-model kan ook alleen een CO2-voetafdruk worden vastgesteld. In de laatste versie kan ook worden aangegeven of (en welke) groene energie wordt gebruikt en van welke energieleverancier.